woensdag 28 september 2011

Voorwoord Balbezit

Geen mooier gevoel dan het woensdagmiddaggevoel.
De schoolbel. Je grist je spullen bij elkaar, haast je naar huis, werkt een boterham of twee naar binnen, je kleedt je om en hup, op een hol en een draf of op de fiets naar een pleintje of veldje en voetballen maar. Een eindeloze woensdagmiddag lang.
Zo deed ik dat vroeger. Zo doet de jeugd van tegenwoordig het nu. Stijn en Storm, de jonge ‘Voetbalgoden’ uit Woudorp, tenminste wel.
Af en toe sloeg de schrik mij en mijn vrienden om het hart: als na een mislukte voorzet of wilde omhaal de bal in iemands tuin was beland. Wat te doen? Hopen dat niemand het gezien had, snel de bal pakken en verder met het partijtje.
Meteen in het eerste hoofdstuk van ‘Balbezit’, het negende avontuur dat Stijn en Storm samen beleven, overkomt de jongens dit ook. Alarmfase één: bal in tuin.
Ja, ja, maar denk vooral niet dat Stijn en Storm ook van die geluksvogels zijn die hun partijtje voetbal zorgeloos voort kunnen zetten, want dan heb je het mis. Uitgerekend de beroemde jongensboekenschrijver Gerard van Gemert is getuige en dus voel je de bui al hangen. Daar komt een boek van!
En wat voor een boek.
(Een boek, dat knipoogt naar vorige generaties. Want zoals altijd moedigt de schrijver jongens van toen aan jongens van nu zijn verhaal vóór te lezen en van voetnoten te voorzien. “Voetbal is oorlog”, laat Van Gemert Storm zeggen. Wat? “Dat zegt mijn vader altijd. Eén of andere trainer van vroeger heeft dat een keer gezegd.”)
Waar waren we ook al weer?
O ja, de bal stuitert in de tuin van Jaap Hofman, een grootvaderachtig figuur. Van Gemert – want we herkennen des schrijvers trucjes intussen wel – probeert de oude man nog een beetje op te hitsen tegen onze helden door de bal niet zo maar in de tuin, maar bovenop een plantje te laten vallen, maar mijnheer Hofman is niet kwaad te krijgen. Hij heeft zelf gevoetbald en een voetballer, dat voelt hij zich diep van binnen nog steeds.
Maar diep van binnen huist in de bijna negentiger die Hofman is ook een groot verdriet.
Je begrijpt het zeker al, om van dit verdriet het fijne te weten te komen moet je doorlezen tot en met de laatste regel en jongens en meisjes, dat is geen straf. Want in de tussentijd spelen Stijn en Storm een kampioenswedstrijd, kan het Kick ’69 van Bert Pringel landskampioen worden en oh, la, la ook Stijn’s muze Femke doet weer van zich spreken. Verleidelijker dan ooit laat ze haar knipperlichtrelatie met Stijn weer eens op groen springen.
Wat doe je nog in dit voorwoord, zeg, sla de bladzijde om en zet het op een lezen.
Frank Snoeks is voetbalcommentator van Studio Sport